Kakken in plasticzakken…
Door: Angela Kranendonk
Blijf op de hoogte en volg Angela
05 November 2013 | Ghana, Tamale
Tsja, het leven in de compound. Laat ik allereerst beginnen met het begrip diarree. Voordat ik hier kwam dacht ik ook dat ik weleens diarree had gehad in Nederland als ik wat slechts gegeten had of ziekies was. Nou nee hoor, kijk als je in nederland diarree hebt dan denk je dat je diarree hebt maar bij lange na is het geen diarree, want diarree krijg je in landen als deze, das pas diarree. Letterlijk water wat uit het verkeerde gat komt is, ook wel de definitie, snap je.. dus een poepveld waar je 10 minuten voor moet lopen en in de nacht een soort geimproviseerd hek van de compound moet optillen om uberhaupt naar het poepveld te kunnen.. Je raad het al daar heb je geen tijd voor.. Je moet al blij zijn als je je uit je klamboe die strak gebonden om je zachte matrasje kan wikkelen. Kortom Creatief denken is vereist en je hebt opties nodig. Ik had natuurlijk al ervaringsverhalen gehoord van vrijwilligers.. tsja gewoon gaan zitten achter het hok van de varkens, dat verschil ruik je toch niet.. of achter je hutje gaan zitten de regen spoelt het vanzelf weg (alhoewel wordt dat al steeds lastiger aangezien het echt echt droogseizoen begint te worden) of vrijwilligers die in plasticzakjes hun behoefte doen en vervolgens weggooien de volgende dag. Kortom drastische maatregelen treffen. Ook ik leer direct hoe ik moet overleven in lastige situaties in de compound. Zo werd ik woensdag nacht al direct op de proef gesteld. En uiteraard, Angela stoot der kop altijd minstens 1 keer aan dezelfde steen.. Te laat uit bed, waardoor de overgebleven tijd wel bijzonder kort was, snel zoekende naar een zakje en ondertussen schietgebedjes doen en half hinkelend met de benen gekruisd de hele mikmak ophouden. Eindelijk zakje neergelegd in mijn soort van afvoerputje op de grond in mijn hutje, nu nog mikken.. Verdere details laat ik achterwegen, maar je kan begrijpen dat het voor de eerste keer niet vlekkeloos gegaan kan zijn… Na een hele nacht schijterij kun je je voorstellen dat ik inmiddels bijna een boodschappentas vol stront naar de vuilnishoop moest brengen en hopend dat ze mijn vuilnis niet open zouden maken (dat doen ze namelijk, aangezien ze weten dat blanken nou eenmaal veel spullen weggooien wat zij nog makkelijk kunnen bewaren).. anders zouden ze voor een grote stinkende verrassing komen te staan, haha. Al met al heb ik me op deze momenten kapot gelachen, helemaal gierend in mijn eentje, terwijl ik boven dat zakkie hing haha.
De volgende dag was ik echter wat minder happy, dat kun je je misschien wel voorstellen als je voor je gevoel liters vocht en al een weekend en drie nachten lang amper en kort geslapen hebt, maarja werd verzorgd door de keukenvrouwtjes, super lief! Heb zo’n beetje heel de tijd op een matje in een ruimte naast de keuken liggen slapen. Meriam (de snoepverkoopster) bood zelfs aan medicijnen te kopen, erg lief zeker als je bedenkt dat deze mensen al moeite hebben genoeg eten te hebben. Beleefd afgeslagen aangezien de loperamide ook wel zijn werk deed. In de middag even langs Suweiba gegaan en vervolgens hadden we movienight op het kantoor. De film Rango gekeken, eindelijk weet ik na twee maanden waar de opmerking van Bash ‘hahaha He wants a glass of water’ vandaan komt. Vrijdag 1 november weer een les gegeven aan highschool year one. Was echt heel leuk. Deze les ging heel soepel en de kinderen vonden het erg leuk om eens naar de verpakkingen van een product te kijken. De leerlingen waren erg enthousiast en ik weet zeker dat ze wat geleerd hebben van de opdracht. Absoluut een geslaagde les!
In het weekend ben ik naar het zwembad geweest, lekker even chillen. We hadden ook de kinderen van het vorige gastgezin meegenomen. Was een leuk dagje. Vooral het feit dat we ons record met de dag verbreken. Inmiddels weten we 11 mensen in een kleine Nissan taxi te proppen, haha! Dat kan hier allemaal, ik ben benieuwd op welk aantal het record gaat eindigen. De avond heb ik doorgebracht met het gastgezin. Mijn gastvader vroeg via mijn gastzusje, over thuis, wat ik deed etc. Ik heb gelijk maar mijn oh zo handige vriendenboekje erbij gepakt, zodat ik wat foto’s kon laten zien. Erg leuk vonden ze dat! Om 9 uur gingen we voor de derde keer naar een concert in het stadion, dit keer ging het wel door na een paar uur gewacht te hebben. Erg leuk om mee te maken dat al die ghanezen zo los kunnen gaan, maar ik was zo gesloopt dat ik daar zelfs mijn ogen dicht heb kunnen doen(achteraf gezien al een teken voor slecht nieuws, maarja dat komt later..) Zondags een dag met de familie. Er zou hier een volledige zonsverduistering zijn, maar aangezien ik dacht het word vanzelf donker (en dat werd het dus niet) heb ik het voor het grootste deel gemist. In de avond even zitten bunkeren bij mikes met wat vrijwilligers.
Oeiii, hier komt dus weer het slechte nieuws, na inmiddels een week vermoeidheid en slecht te hebben geslapen kwam er op maandag opeens hoge koorts bij. Dit was niet echt te verklaren aan het slechte bed in de compound, dus er ging helaas weer een belletje rinkelen. Bash nam me mee voor in test in de clinique en dit bleek positief te zijn, Helaas, Here we go again MALARIA… maar komt goed heb medicatie en voel me vandaag (dinsdag 5 november) al stukken beter dan gisteren. De koorts is redelijk gezakt en ben weer aanspreek baar haha. Vooral vermoeid en nul komma nul energie, maarja ff uitrusten en kijk nu al uit naar het relaxweekendje in Kintampo. Weekend filmpjes kijken, tijdschriften lezen, maskertje, douchen en slapen in een heerlijk bed.
Don’t worry I’ll be okay!
Xxx
angela
De volgende dag was ik echter wat minder happy, dat kun je je misschien wel voorstellen als je voor je gevoel liters vocht en al een weekend en drie nachten lang amper en kort geslapen hebt, maarja werd verzorgd door de keukenvrouwtjes, super lief! Heb zo’n beetje heel de tijd op een matje in een ruimte naast de keuken liggen slapen. Meriam (de snoepverkoopster) bood zelfs aan medicijnen te kopen, erg lief zeker als je bedenkt dat deze mensen al moeite hebben genoeg eten te hebben. Beleefd afgeslagen aangezien de loperamide ook wel zijn werk deed. In de middag even langs Suweiba gegaan en vervolgens hadden we movienight op het kantoor. De film Rango gekeken, eindelijk weet ik na twee maanden waar de opmerking van Bash ‘hahaha He wants a glass of water’ vandaan komt. Vrijdag 1 november weer een les gegeven aan highschool year one. Was echt heel leuk. Deze les ging heel soepel en de kinderen vonden het erg leuk om eens naar de verpakkingen van een product te kijken. De leerlingen waren erg enthousiast en ik weet zeker dat ze wat geleerd hebben van de opdracht. Absoluut een geslaagde les!
In het weekend ben ik naar het zwembad geweest, lekker even chillen. We hadden ook de kinderen van het vorige gastgezin meegenomen. Was een leuk dagje. Vooral het feit dat we ons record met de dag verbreken. Inmiddels weten we 11 mensen in een kleine Nissan taxi te proppen, haha! Dat kan hier allemaal, ik ben benieuwd op welk aantal het record gaat eindigen. De avond heb ik doorgebracht met het gastgezin. Mijn gastvader vroeg via mijn gastzusje, over thuis, wat ik deed etc. Ik heb gelijk maar mijn oh zo handige vriendenboekje erbij gepakt, zodat ik wat foto’s kon laten zien. Erg leuk vonden ze dat! Om 9 uur gingen we voor de derde keer naar een concert in het stadion, dit keer ging het wel door na een paar uur gewacht te hebben. Erg leuk om mee te maken dat al die ghanezen zo los kunnen gaan, maar ik was zo gesloopt dat ik daar zelfs mijn ogen dicht heb kunnen doen(achteraf gezien al een teken voor slecht nieuws, maarja dat komt later..) Zondags een dag met de familie. Er zou hier een volledige zonsverduistering zijn, maar aangezien ik dacht het word vanzelf donker (en dat werd het dus niet) heb ik het voor het grootste deel gemist. In de avond even zitten bunkeren bij mikes met wat vrijwilligers.
Oeiii, hier komt dus weer het slechte nieuws, na inmiddels een week vermoeidheid en slecht te hebben geslapen kwam er op maandag opeens hoge koorts bij. Dit was niet echt te verklaren aan het slechte bed in de compound, dus er ging helaas weer een belletje rinkelen. Bash nam me mee voor in test in de clinique en dit bleek positief te zijn, Helaas, Here we go again MALARIA… maar komt goed heb medicatie en voel me vandaag (dinsdag 5 november) al stukken beter dan gisteren. De koorts is redelijk gezakt en ben weer aanspreek baar haha. Vooral vermoeid en nul komma nul energie, maarja ff uitrusten en kijk nu al uit naar het relaxweekendje in Kintampo. Weekend filmpjes kijken, tijdschriften lezen, maskertje, douchen en slapen in een heerlijk bed.
Don’t worry I’ll be okay!
Xxx
angela
-
05 November 2013 - 18:24
Jeanine:
Hi Angela,
Och wat klinken die verhalen al weer ver voor mij. Fijn dat je wat aan de tips had, haha. Wel balen dat je weer malaria hebt! Beterschap en geniet van de tijd daar!
Xxx -
05 November 2013 - 18:25
Renate:
Jeetje wat een pech heb jij zeg, dat met die diaree herken ik wel, maar bij mij was er een wc
Al was dat moeilijk om op tijd te bereiken. Gelukkig wordt er goed voor je gezorgd.
Groetjes en liefs Renate -
05 November 2013 - 18:38
Lisanne:
Wat maak je toch veel mee Angela. Denk dat je de luxe in Nederland wel gaat waarderen als je terug bent :) Erg balen dat je weer malaria hebt, hopelijk voel je je snel weer beter!
Geniet er van, want voor je het weet zijn de laatste maanden voorbij.
Liefs Lisanne -
05 November 2013 - 19:28
Hans O.:
Ondanks alle ongemakken, primitieve omstandigheden, de malaria en schijterij zijn je verslagen erg leuk om te lezen, temeer je er zo positief onder blijft, en het met humor kan verslaan.
Hou vol en probeer er ook zoveel mogelijk van te genieten. We hopen wel dat je weer zindelijk bent wanneer je terug komt.
Groetjes -
05 November 2013 - 19:31
Maartje:
He annie
Je schrijft fantastiche goed want ook ik he zitten gieren
Van de lach om hoe goed je je poep verhaaltje vertel
Hahaha.sorry....maar wel goed voor jezelf blijven zorgen hoor
Je ben zelf het belangrijkste wat er is.fijn dat je je al wat beter voel.
Xxmaartje -
05 November 2013 - 23:54
Eveline:
Hey Angela,
Wat klinkt het allemaal bekend zeg, maar tegelijkertijd ook zo ver weg!
Blijf genieten hoor, want voor je het weet is het voorbij en mis je Ghana!
Hopelijk voel je je snel beter en is dit echt de laatste keer malaria!
Groetjes daar en geniet ervan!
Liefs Eveline -
06 November 2013 - 21:39
Christina:
Hoi meissie heel veel sterkte met je malaria xx -
09 November 2013 - 19:32
Opa:
Hallo Angela.
Ik hoop dat je even tijd hebt om dit te lezen als je niet zit te poepen,kijk hier kun je lezen en poepen tegelijk
maar ja dat is in holland hier zijn we verder wat dat betreft. Het zit je allemaal niet zo mee daar maar je
aanpassingsvermogen staat op een hoog peil en zo draag je wel bij met de bemesting problemen.
En na slechte tijden komen er altijd goede hou je zelf goed in de gaten,en als het even niet gaat rustig aan. En kom van die pot af.groetjes Opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
