Seeing the positive things in Ghana…

Dinsdag was het een pittig dagje en tuurlijk gaat dat me niet in de koude kleren zitten! Toch moeten jullie niet bezorgd zijn. Ik ging al mentaal voorbereid naar Ghana en wist dat ik in situaties zou komen waarbij ik shockende dingen zou zien. Op dinsdag na is dit me allemaal heel erg meegevallen. Ook moet je je voorstellen dat ik onbewust al heel veel heb meegemaakt, met de wondzorg op het schooltje komen er ook gapende gaten voorbij, terwijl die kinderen uit zich zelf niet zouden komen. Ook dan denk je hoe kun je hier mee blijven rondlopen. Ik zit nu al meer dan vier maanden in Ghana dus de cultuur is me redelijk bekend geworden en je staat bij bepaalde dingen gewoon niet meer op te kijken. Daarnaast ben ik ‘blij’ dat ik dinsdag heb mogen mee maken… was het een leuk dagje? Nee absoluut niet, maar wel een dag die me altijd zal bijblijven en waar ik veel van kan leren. Dit heb ik mee mogen maken en het was geen programma van tv wat ik zo kon weg zappen. Ook heb ik wat goeds kunnen doen voor Niendoo en als ik in gedachten houd dat hij straks weer vrolijk rondwandelt, komt het met mij ook wel goed;) So don’t worry, Be happy=D

Woensdag toe aan een positief dagje om gewoon even mijn hoofd leeg te kunnen maken. Zo ben ik samen met Daniëlle meegegaan naar het project van Mirte, die werkt op het Judah Mohamma project. Een project waarbij meiden die op straat leefden, verslaafd of verbannen waren en als prostituee werkten een kans werd aangeboden om een tweejarige opleiding als naaister te volgen, zodat ze na deze opleiding een toekomst kunnen opbouwen. Ongeveer twintig meiden wonen en volgen de opleiding daar, Wauw! Zoveel enthousiasme, energie en vrolijkheid, geweldig om te zien. Je weet dat die meiden stuk voor stuk iets zwaars hebben meegemaakt in hun leven, maar dat ze dan zo hun leven hebben opgepakt en zo veel kracht hebben is gewoon heel mooi om te zien. We mochten meekijken bij het dansen en zingen, uiteindelijk lekker gek mee zitten dansen en zingen en we moesten nog meebidden, haha. Daniëlle had een hoop sieraden mee van sponsoren en ik had nog wat meegenomen. Hier hebben de meiden mee zitten knutselen, door zelf armbandjes en kettinkjes te maken. Vervolgens waren de rest van de sieraden de prijzen bij de bingo. Super leuk ochtendje en echt een heel mooi project!!! In de middag nog aan mijn verslagen gewerkt op het kantoor en rond een uur of drie kwam Bash met ‘nieuws’ over Niendoo. Zo was er een scan gemaakt en een bloedtest, maar uitslag moest nog komen. Even later ben ik weer met Bash en een smiley ballon vertrokken naar het ziekenhuis. Hij kreeg een kleine glimlach op zijn gezicht toen die de ballon zag. Verder was er geen verandering, nog niet eens gekeken naar de wond, zelfde verband nog en nog steeds een droevig mannetje, maarja hopelijk gaat het morgen weer ietsje beter. In de avond nog een telefoon gesprek gehad met mijn begeleider uit Nederland en ook die is tevreden met me. Al gaat het in de keuken naar mijn idee niet soepel, vind ze het goed hoe ik met de cultuur omga en wat ik wel bereikt heb, dus dat is fijn om te horen!

Op donderdag was het op het schooltje nationale dieren vermoord dag, zo leek het wel. In eerste instantie kwamen de kinders aan met een duif die niet meer kon vliegen, waarmee ze hardhandig omgingen (en ik maar zeggen behandel die duif alsof het je vriendin is tegen die jongens, nou ze lachten me vierkant uit), vervolgens kwamen ze met een vleermuis die ze gevangen hadden en waar ze allemaal enge zielige dingen mee deden, daarna kwam een kereltje vol trots een dode hagedis laten zien, Juch… die kinderen hebben nodig eens normaal speelgoed nodig, maarja bij gebrek aan beter snap ik dat een dier best lachen kan zijn… Verder liep ik toen ik naar het schooltje ging langs het huis van Niendoo, in eerste instantie kwam het allemaal op me over alsof die ouders het helemaal niet waardeerden. Gelukkig waren ze nu wel blij me te zien, ze waren me dankbaar en erg vriendelijk. Ook het oudere broertje Emos, die op dinsdag al in huilen uitbarsten omdat zijn broertje zoveel pijn had bedankte me zelfs. Goed gevoel dus!! Verder de ochtend doorgebracht met twister en zitten shinen in het zonnetje=p In de middag mijn verslagen opgestuurd en klaar is kees, nu allen mijn eindstageverslag nog! Later weer richting het ziekenhuis om Niendoo te bezoeken, inmiddels verzorgt zijn oma hem. De uitslag is binnen, laag ijzergehalte en veel infectie cellen in zijn bloed, dus weer medicatie erbij… Dit keer alleen maar een zielige blik bij het kleine mannetje en moet nog een nacht in het ziekenhuis blijven. Sem is al een tijdje op reis, Ben is ook al weg, dus dat betekent eindelijk tijd voor een meiden film. Als Sem van huis is.. .snikken de meiden om de mooie film the notebook!

Op vrijdag ook weer een ochtendje naar school. Beetje zitten puzzelen, shinen in het zonnetje etc. In de middag geluncht met Mirte. Haar vriend zou die dag aankomen maar nee hoor bagage was er net en moest toen een dag langer in Accra blijven, behoorlijk balen! Daarna even naar Town geweest en toen ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Niendoo was inmiddels al thuis, maar ik had de andere zieke kindjes gisteren beloofd om ballonen te brengen, dus dan doe ik dat. Verpleegsters verwelkomden me, moeders waren dankbaar en bij de meeste kinders kwam er een bescheiden lach op het gezichtje toen ze de ballon kregen. Toch weer wat kinderen blij kunnen maken, dat doet je echt goed! Eenmaal thuis zag ik dat Salaah en Shafa weer thuis waren van school!!! Te leuk, haha allemaal verhalen en drukte in huis! In de avond nog een drankje gedaan bij Sparkles en de avond doorgebracht met het meeblèren van gebroeders co met ‘toet toet op mijn waterscooter:P’.

Gisteren vroeg op want ik zou de wondverzorging van Niendoo samen met Bash gaan doen. Salaah en Shafa zijn weer terug en dat merk je ook.. zo kwam ik mijn hutje en er word dan altijd mijn halve emmertje water gepakt zodat ik kan douchen. Begint Salaah opeens in Dagbanli tegen met te lullen ‘eey Njini…..’ Kwam echt over als ‘hee jij het is klaar hoor’. Normaal in het begin zou ze dit nooit gezegd hebben, zo zie je toch dat ze al meer durven te dollen en ik meer bij de familie begin te horen. We hebben allemaal hard staan lachen, haha! De wond van Niendoo zag er niet zo goed uit, maar niet gek want hij liep zonder verband of iets:S.. Toch toen we aankwamen kwam die met een brede grijns op zijn gezicht aanlopen, was zo goed om te zien!! De rest van de dag doorgebracht in het internetcafe, wat aan schoolgewerkt en met thuisfront gekletst. Lekker gegeten bij Pizza house, dus voel me weer een plofkip!

Zo jullie zijn weer helemaal bij!, vandaag lekker shinen in het zwembad en chillen met mijn gastgezin. Nog 11 nachtjes en dan komt Paul al:D(L)

Xxxx, Angela

Owja, klein detail vergeten:p ik heb waarschijnlijk kinkhoest en zit aan mijn derde antibioticakuur sinds ik in Ghana ben, hahaha! Hopelijk is dit het allerlaatste lichamelijke wat me overkomt. Genoeg is genoeg!