Weekendje Aapies kijken! - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Angela Kranendonk - WaarBenJij.nu Weekendje Aapies kijken! - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Angela Kranendonk - WaarBenJij.nu

Weekendje Aapies kijken!

Door: Angela Kranendonk

Blijf op de hoogte en volg Angela

07 Oktober 2013 | Ghana, Tamale

Om 3 uur ging de wekker, snel de klamboe mee, want zonder mijn klamboe ga ik hier niet ergens anders slapen. Bash kwam ons ophalen en zette ons af bij het metromas busstation. En dan is het.. wachten, wachten wachten. 5 uur zou de bus komen en vier uur moesten we daar zijn. Echter werd het al gauw 6 uur en hebben we de zonsopgang kunnen zien en nog geen bus te bekennen. Uiteindelijk reden we kwart voor 7 weg (kortom had heel veel langer kunnen slapen, maarja.. mij hoor je dalijk niet meer klagen over de vijf minuten vertraging bij de ns:P). Een dikke meevaller bleek dat de buschauffeur als een malle reed en we in plaats van de 5-urige busrit die we in gedachten hadden binnen drie uur al in Techiman waren en richting Hand in Hand konden gaan om onze spullen te droppen en even lekker te lunchen! Zo gezegd, zo gedaan. Hand in Hand is een opvang voor geestelijke en lichamelijke gehandicapten, aangezien gehandicapten hier niet geaccepteerd worden. Zo schijnt het in het noorden (omstreken Tamale en erboven) zelfs nog te zijn dat deze kinders gedood worden, omdat ze denken dat deze kinderen kwade geesten in zich zouden hebben en worden daarom afgestoten.. Gedood, ergens gedumpt bij een rivier, zodat de watergoden ze meenemen(langzame dood dus) en gewoon ergens neergelegd in de hoop dat iemand anders ervoor zorgt.. Best heftig dus! Hand in Hand is een erg mooi initiatief, waar je dus ook even kan verblijven en met de kinderen kunt spelen. De slaapkamers waren geweldig.. schoon (dat heb ik al even niet meer meegemaakt), mooi en ruim. Ik sliep met Esther op de kamer, dus snel even opgefrist en toen klaar voor de lunch. Pancakes! Inmiddels worden we gedwongen om geduldig te worden.. Ook dit duurde 2.5 uur eer dat we mochten gaan eten. Laat ik mijn Iphone vallen, achterkant kapoet, das mooi shit (ik hoor mama al denken, tsjaa was te verwachten na de 100 keer dat ie al gevallen was..), maarja hij doet het nog gelukkig!

Op naar de monkey sanctuary, om heel veel aapies te spotten, naast de aapies waar ik inmiddels allang aan gewend ben. Om daar te komen hebben we een dikke taxisafari afgelegd, vol hobbels, gaten, plassen en bijna kotsende vrijwilligers. Dikke avonturen hier in Ghana. Eenmaal aangekomen hoefden we niet veel moeite te doen om de beestjes te spotten. Overal waar we keken zagen we die beesten. Ik als schijterd durfde in het begin niet al te dichtbij, aangezien ik het vaccin rabiës niet had gekregen, achteraf beetje spijt van! Gelukkig is het goed gegaan en hebben de beestjes het gehouden bij een hapje van de banaan die ik ze gaf. In het dorp was ook nog een begrafenis.. Heel veel mensen in zwarte en rode gewaden, best bijzonder om te zien. Veel muziek en niet echt een trieste sfeer, maar meer gezellig! Terug naar Hand in Hand om te eten, een spelletje te spelen en te gaan slapen.

Zondag vroeg op 8 uur begon het ontbijt en om half 10 begon de kerkdienst die we wel graag wilden meemaken. In de tussentijd even shoppen voor het goede doel. Een handgemaakte tas, een ketting en wat prutsels zijn het resultaat. De kerkdienst was apart en leuk om te zien. Er werd eigenlijk vooral muziek gemaakt en aan het einde mochten de kinderen een voor een wat zeggen in het gebed. Heftig om te zien.. een meisje zonder armen en benen, maar verstandelijk wel in orde van een oude man die verstandelijk nog een peuter is. Mooi om te zien dat die kinders toch nog een plek hebben waar ze een goed leven kunnen leiden met de verzorging en aandacht die ze nodig hebben. Toch zou het niks voor mij zijn om er te werken, net als wat medevrijwilligers was ik het na een uurtje het gekwijl op me en de voedselresten die aan me afgeveegd werden wel een beetje zat. Tijd om richting de Kintampo waterfalls te gaan, lijkt me zo! Ook een erg mooi gebied om te zien. Beetje jammer dat ik totaal niet gedacht had om mijn bikini mee te nemen, maar uiteindelijk bleek het water nou niet zo heel zwembaar en begon het te regenen, dus waren we ook zonder te zwemmen al nat genoeg:P. Het reizen is gedurende het hele weekend erg goed gegaan, geen lekke banden, directe aansluitingen alleen een Ghanees, die al in de oh zo ruime Tro Tro lekker klam tegen je aan gaat hangen en gaat slapen.. maarja als dat alles is, is het voor een eigengeorganiseerd tripje toch zeer goed verlopen. Weer terug in Tamale gingen we eten bij Mikes. Een restaurant, waar ze verschrikkelijk lekkere dingen hebben, echter duurde het ook hier 2,5 uur eer we ons eten kregen en was het plan om vroeg thuis te zijn niet echt gelukt. Eenmaal thuis een bigmama welkom thuis hug gehad van suweiba! Erg geslaagd weekendje weg op het kleine detail na dat het eten bij Mikes zo lekker was dat ik vannacht heel de nacht heb kunnen rennen naar de wc… This is Ghana! Inmiddels zit Iris in Kenia en Ellis weer in Holland. Vandaag als het goed is weer nieuwe vrijwilligers, ik ben benieuwd!

Xxx

Angela

  • 07 Oktober 2013 - 12:59

    Papa:

    Hoi schatje,
    Goed om te horen dat je het weekend weer goed bent doorgekomen. Best wel weer wat meer indrukken opgedaan, maar het is goed dat je je eigen weer op een positieve manier op terugkijkt, waarbij je zelfs het idee hebt opgevat om nog eens vaker terug te gaan naar Hand in Hand. Wel voortaan je telefoon vasthouden, want die zijn toch wel handig als ze het blijven doen. Ik hoop dat de poeperatska inmiddels weer is gestopt, zodat er toch nog wat vet op je botjes blijft plakken. Geniet van de nieuwe uitdagingen die je deze week weer tegen het lijf loopt. Toi, Toi, Toi, je bent een dappere meid van mij.

    Xxx

    Papa

  • 07 Oktober 2013 - 13:18

    Rita Geldof :

    Hallo Angela

    Als buitenstaander lees ik je blog omdat ik ook naar Ghana vertrek volgend jaar
    En lees over ontmoeting met nieuwe vrijwilligers in je bericht
    ik hoop dat dit Laureen is

    Ik volg mijn voorgangster Laureen Vrijken en ze is op dit moment erg eenzaam in Tamale
    ze is vrijdag daar aangekomen via Ontmoet Afrika en zit in een nieuw gastgezin en heeft tot nu toe nog geen ene andere vrijwilliger ontmoet
    Ze moet vanmiddag naar de kliniek waar ze gaat werken , maar de vrijwilligers werken meestal niet 's middags en via OA is er op dit moment niemand in Tamale
    Ik weet niet hoe groot Tamale is maar zou je haar willen contacteren s.v.p
    Ze staat op Facebook of doe het via mij
    Mijn moedergevoelens spelen en wil haar graag helpen
    Zij weet hiervan !!!

    Kun jij iets voor haar betekenen ?

    Groetjes Rita Geldof
    uit Middelburg

  • 07 Oktober 2013 - 14:53

    Bianca:

    heeey zussie

    je hebt weer een lekker druk weekend achter de boeg
    minder leuk dat je weer aan de schijt was.
    hihi vorige week had ik ook mijn telefoon laten vallen maar de mijne is er denk ik minder goed mee weggekomen.
    tijd voor een nieuwe.
    geniet er nog lekker van deze week.

    hou van jou

    en een hele dikke kus van mij
    en heel veel likjes van Flip die mist je haren.

  • 07 Oktober 2013 - 17:13

    Renate:

    Hoi Angela, leuk om je verslag te lezen en natuurlijk zeer herkenbaar allemaal. Gaat het goed met je en zijn er weer andere leuke vrijwilligers, jij zal er heel wat mee maken de komende maanden. Ik ben weer veilig en wel thuis, leuk maar ook wel jammer had best langer in Tamale willen blijven maar het thuis front was blij dat ik weer terug was, kleinkinderen met tekening en al op Schiphol, erg leuk weer. Doe de bekende de groeten van mij en jij sterkte en een knuffel Renate xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Angela

Actief sinds 22 Mei 2013
Verslag gelezen: 264
Totaal aantal bezoekers 20404

Voorgaande reizen:

24 Augustus 2013 - 18 Januari 2014

Ghana

Landen bezocht: