Kleine wasjes.. Grote wasjes, ga maar lekker boene

Gisteren (maandag 16 september) mocht ik na 5 dagen ziekbed en rusten eindelijk weer van start op het schooltje. Voor het eerst kon ik zien hoe een echte schooldag eruit ziet. Zo beginnen de kinderen in rijen op klas gesorteerd, ze bidden met zijn allen en vervolgens houd de leraar een praatje. Vervolgens beginnen twee kinderen op trommels een ritme te spelen, waarop alle kinderen beginnen te marcheren en te zingen (ZOOOO LEUK om te zien). De kinderen lopen op het ritme per klas naar hun lokaal toe. Na het vertrek van de laatste klas stoppen de trommels en beginnen de lessen. Leuk ritueel, erg gestructureerd! Wel beetje jammer dat kinderen gecorrigeerd worden als ze niet goed in de rij staan met een stok van 5 cm breed… Zo gaat het dus elke dag. Na een tijdje ben ik naar de keuken gegaan. De rijst (dat was een verrassing) was al aan het koken, verder vrij weinig tot geen ingrediënten, dus klaar is kees. Om half 10 is er pauze voor de kleintjes en om 10 uur begint de pauze voor de ouderen. Kinderen moeten dus blijkbaar betalen voor de maaltijd, dat wist ik niet! Hierdoor krijgen kinderen die meer geld hebben, meer eten en anderen minder.. Waardoor de verdeeldheid groter wordt en de concentratie onder de armere kinderen minder goed is. Ook vielen er al een aantal andere dingetjes op. Met betrekking tot de veiligheid, zo lopen ze in de keuken soms op blote voeten (ik snap dat dichte schoenen hier onmogelijk is), maar slippers zijn al iets veiliger.. Kinderen die de keuken in en uit lopen om de maaltijd te halen, terwijl er een mega gloeiend heete pan staat.. Verder wat keukengerei dat niet echt meer in goede staat is, kortom ik ben veel aan het observeren, praktijkonderzoek aan het doen en een band proberen op te bouwen met de vrouwen, zodat ze wellicht wat makkelijker wat van me gaan aannemen (dan de blanke/salaminka die ff komt en zegt hoe het moet).

Maandagavond.. de avond waar ik sinds vorige maandagavond klokslag 8 uur alweer naar uitkeek… dit keer waren we maar met zijn zessen. Toch nog steeds erg gezellig, dus onder het genot van een overheerlijke tomatensoep, terriyaki met spaghetti en pannenkoek als dessert veel ervaringen zitten delen. Van gevangen kakkerlakken in bekers die er nog steeds staat, omdat de dames bang zijn dat de kakkerlak zich nu misschien wel heeft vermenigvuldigd tot honderd kakkerlakken, gore wc-hokjes met maden en muggen die je terroriseren op de wc, waardoor je als een ninjaturtle je behoefte doet.. Je maakt hier toch wat mee! Na alle zoetsappige verhalen en een spinaanval bij Eveline en daardoor een gillende keukenmeid actie van mij, zijn we weer richting onze gastgezinnen gegaan. Weer voldoende krachten opgedaan voor zeker.. twee uur ofzo!

Vandaag zelfde riedeltje, weer naar de school geweest. Rara wat staat er op het menu, exact hetzelfde. Dit keer begon het tijdens de bereiding echter keihard te regenen. De keuken is overdekt maar heeft voor een deel muren van gaas, waardoor de regen alsnog naar binnenkomt en de keuken binnen no time zeik en zeik nat is! Kortom, iets voor de to do list en misschien even een handyman in de kraag pakken.. Daar zat ik dus met vier Ghanese vrouwen inde ruimt naast de keuken, waar het wel water proof was, haha! Ook nu weer geobserveerd, helpen en opgeruimd. Wat ik dan wel al leuk vind om te zien is dat ik in het begin een staalborstel had gekocht en wat schuursponsjes.. Gisteren begon een vrouw zo’n mega rijstpan schoon te maken met een ‘schuursponsje’ wat erg moeilijk ging. Toen liet ik haar zien, hoe het met de staalborstel makkelijker ging.. en vandaag pakte ze zelf de staalborstel en maakte het schoon (misschien denken jullie nu wtf, waarom blij om zoiets kleins.. toch is het in mijn ogen iets wat ze aannemen en blijkbaar wel in praktijk gaan brengen.. kansen alleen maar groter dat ze dat ook volhouden na mijn vertrek). Beetje jammer was wel dat er een vrouw een staaltje uit de staalborstel trok om vervolgens der tanden mee te gaan flossen.. lekker terwijl er al een aantal dagen aangebrande resten in pannen mee worden schoongemaakt, maarjaa.. ’s Middags ben ik gaan wassen, want dat bleef zich helaas maar opstapelen. Mensen wat een werk, mijn handjes doen er zeer van. Nog liters water die in mijn kleren achterbleven, omdat ik gewoonweg zo slap ben en niet kan wringen zoals de vrouwen hier met megaspierballen.. (echt hoor die hebben een kracht in de armen..) Uiteindelijk heb ik gewassen.. vraag me niet hoe, want ik ben bang dat wanneer iemand een emmer water over me heen gooit terwijl ik die kleren aan heb ik drect weer in het sop sta.. maarja het ruikt weer even fris en fruitig laten we maar zeggen. Heb nog even om ook die skills aan te pakken, haha!

Goodnight!

Xxx

Angela