Gangnamstyle in Ghana

Zaterdag (14 september), erg rustig dagje, maar ook wel eens fijn. Tijd om terug te denken aan alles wat ik hier al beleefd heb, even een momentje voor jezelf te nemen door een muziekje op te zetten of een boek erbij te pakken. Ook heb ik mijn familie weer wat beter leren kennen. Zo heb ik ook mijn gastvader ontmoet… In eerste instantie wist ik het niet zeker, want het is hier heel normaal dat er mensen in en uit het huis lopen, dus er komen zoveel vreemden voorbij. Echter kwam ik deze vent vanochtend weer tegen, dus ben er vrijwel zeker van dat het ‘mijn gastvader’ is. Eerst indruk… Wat een creep.. Zo begroette hij me alleen en verder niet voorstellen helemaal niks. Iedereen is op zijn hoede hier (zo komt het op mij over) als hij in huis is. Een man die zeer dominant en traditioneel overkomt en niet eens zijn eigen kinderen begroet als die binnenkomt of weggaat en linea recta naar zijn eigen vertrek in het huis gaat. Maarja, die heb ik dus ook gezien! Ook heb ik twee spelletjes voorbereid die ik kan gaan gebruiken voor de lessen op het schooltje. Memory met fruitsoorten en de Engelse termen en een hoop woorden met betrekking tot voeding die ik ga gebruiken voor het spel galgje… Spelende wijs nemen de kinderen toch meer op, dan wanneer ik in het Engels tegen ze ga brabbelen, terwijl hun Engels al slecht is.. Toen ik even wilde socializen met mijn gastgezin en de woonkamer binnenliep, schrok ik me rot… 40 ogen staarden me aan en 20 witte gebitjes lachten naar me. Zo zaten er hopisch kindjes van de straat bij ons film te kijken. Zoals ik al zei: kinderen, maar ook volwassenen lopen in en uit. Wanneer wij bezoek krijgen geven we ze te drinken, wat te eten en vervolgens lekker veel bijkletsen. Hier gaat het wat anders.. de persoon komt binnen, groet iedereen en ploft vervolgens op de bank. Er wordt bijna niet gepraat, maar alleen gekeken naar de tv.. Vervolgens staat diegene weer op en gaat weer weg, soms zonder te groeten.. best apart toch? Misschien zie je elkaar zo wel vaker, maar of de kwaliteit van de bezoekjes nou zo hoog ligt?!

Vandaag (15 september) voel ik me echt weer kiplekker. Inmiddels anderhalve dag van mijn medicijnen af, dus dat gaat goed! Ook vandaag een rustig dagje in het verschiet. Ik hoopte te kunnen wassen, maar helaas was de rest van het huis me voor, waardoor er geen plek meer was om mijn spullen te laten drogen. Echter was mijn gastmama zo lief aan te bieden om het anders morgen voor mij te wassen (eerste keer beleefd afgeslagen, maarja toen ze het de tweede keer aangaf was het wel zo verleidelijk), de mensen hier krijgen mijn kleren tien keer schoner dan ik. De tactiek van het wassen met de hand zit nog niet echt in mijn handen en de kracht om alles goed uit te wringen ontbreekt ook nog… Alles stapje voor stapje, dit keer toekijken, volgende keer zelf in de praktijk brengen haha! Terwijl ik buiten zat, waren de kinderen van de straat bij ons op het buitenterrein aan het knutselen met hard metaal en dopjes. In no time hadden ze hier leuke autootjes van gemaakt, echt te leuk om te zien hoe creatief ze hier zijn met spullen/afval. Al gauw ontdekte Mubariak mijn Iphone. Ik zette een liedje op en lied hem verder spelen. Al gauw werd er gedanst en zo kwam ook het nummer Gangnamstyle van Psy langs.. Tsjaa daar gingen ze op los.. toen ik ook nog een pasje uit het liedje voordeed gingen ze helemaal stuk van het lachen. In de middag en avond hoorde ik de kinderen nog zingen Woop woop Gangnamstyle. Haha! Inmiddels is Iris ook weer terug van het weekend weg. Veel olifanten gespot, dus het was een geslaagd tripje! Met de nieuwe vrijwilligers ga ik mee naar Mole, kan ik na de krokodil, ook de olifant van mijn to see-list afstrepen!

Morgen weer naar het schooltje, ben benieuwd! Hoop dat nu wel alle lessen beginnen, want dat scheen eind van vorige week nog steeds niet het geval te zijn geweest… Ook hoop ik dat de keuken dus echt gaat beginnen anders is er vrij weinig vooronderzoek te doen..

Xxx

Angela