De charmes van een klein zwartje! - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Angela Kranendonk - WaarBenJij.nu De charmes van een klein zwartje! - Reisverslag uit Tamale, Ghana van Angela Kranendonk - WaarBenJij.nu

De charmes van een klein zwartje!

Blijf op de hoogte en volg Angela

13 September 2013 | Ghana, Tamale

Inmiddels is het alweer vrijdag(13 september) en zijn de medicijnen druk in de weer om mij weer helemaal de oude te krijgen. Ik moet zeggen dat lukt aardig. Gisteren voelde ik me toch nog wel beroerd, ondanks dat de koorts wel al redelijk gezakt was. Ik had nog veel last van hoofdpijn en vermoeidheid, dus heb zat tijd gehad om de vier muren van mijn kamer eens beter te bekijken… Geen pretje, zo kom je erachter dat er precies boven je bed een spin hangt, spinnenwebben overal zijn en tsja van de ratten was ik al op de hoogte, maar die bevinden zich gelukkig nog steeds een verdieping hoger… Kortom veel geslapen. Suweiba komt regelmatig bij me kijken en krijg genoeg liefdevolle knuffels, haha. ’s Middags was ik het echter zat en wilde ik even naar het kantoor gaan. Het regende echter pijpenstelen, dus moest toch even wacht tot het droog was (ben tenslotte al half ingeburgerd en weet nu dat ik smelt van regen..) Eenmaal droog dacht ik te kunnen vertrekken, toen bleek echter mijn halve kamer blank te staan, dus toen bleef ik even op mijn kamer terwijl Hafsah probeerde de boel weer droog te krijgen. Uiteindelijk ben ik toch even naar het kantoor gegaan. Even een frisse neus deed me goed! Ook weer fijn om de vrijwilligers even te zien. Ik heb een spelletje gespeeld met Hendrik, die nodig eens aan zijn woordschat moet werken.. Hij dacht dat ik een fantasieschat had met het woord ‘sussen’.. Nou Hendrik, dat woord staat toch echt in de dikke Van Daalen! Vijf uur weer richting huis. Inmiddels weer erg moe van het ‘niks doen’, maar ik heb wel even gezellig gegeten met de familie. We kregen plantain (gebakken/gekookte bananen), met pittige tomatensaus en een gekookt ei. De bananen gingen er wel redelijk in, toen ik echter aan mijn gekookte ei begon (wat ik nog steeds met moeite weg krijg), kreeg mijn maag het toch wel erg moeilijk. Ei uitgespuugd en gelukkig bleven de bananen zitten, dus heb uiteindelijk wel nog wat in mijn maag gehouden gelukkig. Na het eten snel naar bed..

Vandaag ging het alweer beter dan gisteren. Zo is de koorts helemaal weg en heb ik geen last van hoofdpijn meer (tenzij ik te lang zit of bezig ben). Toen ik vanochtend wakker werd, voelde ik me dan ook kiplekker. Ik ben gaan douchen en had me omgekleed, maar al gauw merkte ik toen dat de 12 uur slaap nog niet genoeg was geweest. Ik was alweer helemaal kapot.. Dus gauw weer gaan liggen op bed. Beetje muziek luisteren, tijdschrift lezen, internetten waren mijn bezigheden. ’s Middags heb ik leuk met Suweiba even buiten gezeten. Toen zag ik toch wel weer een hele andere kant van haar. We spraken over het geloof, want ze kwam net terug van de moskee en jippie ik mag keertje mee, nu ik mijn jurk heb (door dit toch iets meer het idee dat ik weer meer bij het gezin hoor). Zo zei ik dat ik het erg mooi vond dat christenen en moslims hier zo makkelijk naast elkaar konden wonen, terwijl in Nederland de twee geloven echt twee uitersten van elkaar zijn. Veel geloven worden ook als minder gezien, terwijl er hier juist wordt gedacht we geloven allemaal in god.. of die nou Allah heet of god dat doet er niet toe. Kunnen wij wel wat van leren ja.. Maarja Zo kwamen we dus ook aan de praat over moslims die meerdere vrouwen hadden. Toen zag ik wel dat Suweiba dat moeilijk vond. Haar man heeft drie vrouwen. Zij is zijn tweede vrouw. Ze gaf aan dat ze dat wel mooier vond aan het christendom, omdat een man daar één vrouw mag hebben. Ook lag Basit eerder die ochtend in haar armen te slapen en dan zie je toch wel momentjes van aandacht die een kind hier krijgt. Toen we buiten zaten, zagen we ook nog een kipattack haha. Zo kwam er een kip met 7 minikuikens even scharrelen bij onze buitenplaats, maar Rushan kwam met zijn vrienden iets te dichtbij. Ik heb die jongens nog nooit zo hard zien rennen (zeker in Ghana heel bijzonder dat Ghanezen KUNNEN rennen) door een kip. Suweiba en ik kwamen niet meer bij haha. Na de frisse neus weer even mijn bedje ingedoken.. Net eindelijk weer echt een normale hoeveelheid gegeten, gelukkig! Noedels met ei gebakken en zelfs tomaat, dus dat ging er wel in! Het is hier zo dat het wordt gewaardeerd als je wat laat staan, zodat ze weten dat ze voldoende voor je hebben gemaakt. Echter werd het stukje wat ik overhield steeds kleiner, haha! Na het eten kwam Basit in mijn armen liggen en viel zo in slaap.. dat was echt even een ‘AWWWWWW-momentje’. Het is echt een aansteller in het gezin en omdat hij de kleinste is krijgt hij altijd zijn zin, maarja toen die eenmaal zo lief lag te slapen in mijn armen toen dacht ik ook wat een schatje is het toch!! Zwarte kindjes hebben dat nou eenmaal… They just have that thing..:P

Dit weekend zou ik eigenlijk naar Mole gaan, maar het leek me eigenlijk niet zo’n strak plan.. Ik kan er maar beter voor zorgen dat ik maandag vol goede moet weer naar school kan gaan en kijken hoe de staat van de keuken nu is (mijn haren staan alweer overeind bij de gedachte..). Ook is het wel leuk om even alleen te zijn met het gezin. Iris was hier natuurlijk al eerder in het gezin, dus de familie was al wat meer aan haar gewend. Nu heb ik wat meer tijd om ze te leren kennen, dus dat is ook wel erg leuk! Inmiddels heb ik ook al de tweede stof gekregen voor een broek of rok.. nog geen idee wat het gaat worden, maar als het zo doorgaat heb ik dalijk alleen al een tweede kast nodig voor mijn Afrikaanse kleding, vaders =D!!!

Goodnight! XX

Angela

  • 13 September 2013 - 21:35

    Imke:

    Ach girlie, ik ben blij dat je weer opknapt! Ik schrok er wel van hoor! Niks om daar ziek te zijn! En wat schattig, ik wil ook wel een klein negertje die in mn armen in slaap valt! hihi. xxxxx

  • 13 September 2013 - 22:28

    Papa:

    Hoi schat,

    Het is goed om te horen dat het weer steeds beter met je gaat. Gelukkig wel he!!! Doe maar rustig aan en het is wijs van je om dit weekend nog even je gemak ervan te nemen, waadoor je gelijk de band met je gastgezin (nog) strakker kan aanhalen. En ja kleine (zwarte) kindjes zijn altijd aandoenlijk, maar je moet maar denken ze worden allemaal groter, met dan weer nieuwe charmes he. V.w.b. de 2e kledingkast zullen we t.z.t. wel kijken of we nog een plekje kunnen inruimen in het reeds aanwezige bestand aan kasten.
    Doe rustig aan, blijf goed eten en drinken en neem maar een extra dextrose.
    Take care

    xxx
    papa

  • 14 September 2013 - 20:25

    Christien:

    Fijn om te horen dat het weer wat beter gaat. Veel plezier nog dikke kus!! X

  • 15 September 2013 - 11:06

    Malon:

    Hey Meid!

    Fijn dat het beter gaat & wat een geweldige ervaringen allemaal!
    De foto's zijn ook prachtig! Wel goed dat je best veel kan bloggen en facebooken!
    Lijkt me wel fijn om dan toch contact te hebben met thuis.

    Veel plezier nog verder en geniet ervan (al lijk je dat al heeel erg te doen!)

    Kusjes en knuffel!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Angela

Actief sinds 22 Mei 2013
Verslag gelezen: 257
Totaal aantal bezoekers 20416

Voorgaande reizen:

24 Augustus 2013 - 18 Januari 2014

Ghana

Landen bezocht: