Ieeewlll!, Wat een ellende!

Vandaag (5 september) iets minder goed geslapen. Zat te piekeren, omdat er nogal wat teweeg is gebracht doordat ik van stagebegeleider ben veranderd. That’s sucks, maar komt gelukkig goed. Op het schooltje wilde ik vandaag de handjes uit de mouwen steken.. tijd om de keuken aan te pakken. Ik wilde foto’s uploaden, maar het werkt niet dus hoop dat ik jullie de foto’s van de keuken, waar ik wat van moet gaan maken nog zullen zien! I’ll keep on trying! Haha. Maarja de keuken van de Kids Active School dus… Volgens mij heb ik er al een paar woorden aan vuil gemaakt in mijn vorige blog, maar om jullie er een beetje een voorstelling van te kunnen laten maken een wat bredere omschrijving. Na vandaag lukt me dat wel… De keuken is vrij klein ik denk zo’n 3 bij 3 meter (geen inzichtsvermogen, dus het zal best heeeel anders zijn), er staat een aanrechtje in van roestvrijstaal, maar is vrij oud.. Daarnaast staan er drie grote pitten in de keuken, de gasbranders waar verschillende grote schalen opgestapeld stonden. Verder stonden er wat krukjes, mega veel emmers, wat oud verroest keukengerei en een hoop afval. Je zou verwachten, dat de drie vrouwen die het werk in de keuken op zich hebben genomen de ruimte netjes achterlaten als het vervolgens weken niet meer gebruikt zal worden.. Niks is minder waar. De spinnen daar kunnen ze wellicht niks aan doen (alhoewel waren het er wel eeeerg veel) dat komt met de tijd, maar het feit dat er in de potten nog etensresten zitten, waardoor er van alles op is gaan groeien en het stinkt als een malle, dat is toch wel een aandachtspuntje.. lijkt me zo. Naast de etensresten, ziet de keukengerei er ook niet meer uit, en eigenlijk alles wat ik oppakte (met de twee toppen van mijn vingers en een opgehaalde bovenlip) was gewoon vies of ranzig. De o zo bekende uitspraak van Rob de Geus en Michella van ‘Echte meisjes in de jungle’ ‘Wat een ellende’ is in deze keuken een understatement.

Ik laat me gelukkig niet zo snel kennen en ben gewoon gaan schoonmaken. Alles de keuken uit, vervolgens heb ik alle spullen zitten sorteren, de vloer geveegd en ook de wanden even langsgegaan om het spinnenwebvrij te maken. Gelukkig kwam Iris me na een tijdje helpen en hebben we samen kunnen gruwelen. Na het sorteren van de spullen hebben we alles teruggezet in de keuken. Morgen gaan we de spullen met een goed sopje, schoon proberen te krijgen… Wish me a lot of luck!! Het stomme is hier gewoon, dat de spullen in de keuken echt wel goed zijn, alleen de Ghanezen nemen gewoon niet de moeite om de spullen goed te onderhouden. Wanneer ze gewoon na het koken de gebruikte spullen afspoelen en eventueel met zeep, zouden de spullen veel langer meegaan. Ook als ze de laatste 15 minuten van hun werkdag even zouden besteden aan de keuken, zou deze er best netjes uit kunnen zien. De moeite nemen ze alleen niet, dus ben benieuwd of ik daar wat verandering in ga krijgen, want ik kan wel schoonmaken, adviezen geven, spullen kopen voor de keuken… maar dan moet het wel onderhouden en opgevolgd worden anders bereik je niks op de lange termijn. Dat word dus een flinke uitdaging. Ik heb nog tot Dinsdag.. dan wil ik de keuken schoon hebben, want dan begint de school weer. Ik vraag me echt af hoe de vrouwen van de keuken anders de maaltijden hadden voorbereid. Waarschijnlijk rijst in de vieze pan met etensresten en beesten erbij gooien en bereiden maar! Tsjaa, ik wil niet dat de kindertjes ziek worden zolang ik daar ook iets over te zeggen heb. Ben benieuwd hoe de bereiding hier te werk gaat! In het begin flink observeren en hopelijk later wat veranderingen doorvoeren.

Later op de middag lekker gechilld op het kantoor. Bash en Sylvester zorgen echt goed voor hun vrijwilligers. Zo zat ik nog steeds met dat ‘begeleider gedoe’ in mijn hoofd, maar heb ik toch ff goed gesprek gehad met Bash en dat deed me goed. Dus no worries.. Vervolgens enthousiast naar de stad, nieuwe simkaart gehaald (dus nieuw nummer mensen, stuur ffkes mailtje als je me Ghanese nummer wil hebben), schoonmaakspullen gehaald om die terror keuken aan te kunnen pakken en vervolgens drankje bij Sparkles, want mijn kliermaatje Jochem gaat morgenochtend weg… Helaas geen watergevechten meer in het verschiet ben ik bang! Bij Sparkles hebben we ook een paar Ghanezen leren kennen, waar Jochem veel mee om ging.. dus wie weet binnenkort het Ghanese uitgaansleven uitproberen met wat Ghanezen en vrijwilligers. Snel snel naar het kantoor gegaan, want op donderdag eten we altijd samen met alle vrijwilligers bij elkaar. Rijst met kippie, dat smaakt altijd goed (mama’s kip is wel lekkerder hoor)!

ZO, ik ga maar weer eens slapen… Morgen zwaar fysieke (al dat schoonmaken) en mentale ( al die beesten en viezigheid) dag voor de boeg!

Goodnight,

Xxxx

Angela