Welcome to the family

Eigenlijk zouden we vrijdag (30 augustus) naar onze gastgezinnen gaan, echter waren we alle vier in de nacht aan de schijt geraakt (was te verwachten) en voelden een paar van ons waaronder ik de dag erna nog steeds niet helemaal 100%. Bash vond het daarom een beter idee om een dag later naar de gastgezinnen te gaan, dus uiteindelijk nog een nachtje met zijn vieren (Eveline, Hendrik, Jeanine en ik) doorbrengen. Vrijdagochtend werden we dus na een lange nacht wakker. Het regende hier pijpenstelen (regenseizoen is bijna voorbij en het zal hier de komende tijd alleen maar warmer worden), dus met andere woorden alles ligt stil en vermaak je maar. Het werd dus een rustig dagje, dat was wel even lekker aangezien ik me niet topfit voelde. Ik heb de dag doorgebracht met wat tijdschriften, de computer, soms wat internetten en muziek luisteren, owja en niet te vergeten de 24 keer rennen naar de wc.. Dat wordt lachen als ik straks in de compound naar een maisveld meters verder op moet rennen haha, maar dat duurt nog even.. Hopelijk is mijn maag dan wat meer gewend haha.

Vandaag is de dag ook weer vroeg begonnen, de wekker gaat hier om 7 uur dus voor mijn doen ben ik elke keer vroeg uit de veren, maar dat mag ook wel als je er 9 uur ’s avonds in bed ligt. Na het ontbijt heb ik eindelijk vaders en moeders gesproken die weer teug in Nederland zijn. Echter kwamen ze met kut nieuws.. Mijn lieve kleine kindje Browny is overleden… Ik heb het wel altijd in gedachten gehouden en eigenlijk afscheid van hem genomen, maar toch hoopte ik dat Browny de uitzondering zou zijn van de enkele cavia’s die twaalf jaar worden. Helaas, maar het lieve beestje heeft ook een lang en gelukkig leventje gehad, met zijn kieskeurige maaltijden, zijn mandje en zijn mouw. Rest in peace, Browny(L). Dit nieuws zorgde natuurlijk even voor een jankmomentje, maarja die zullen er vast nog meer komen:P.. . In de ochtend zijn we weer een beetje Tamale gaan verkennen. Ik denk dat ik nu eindelijk de logica in de wegen hier begin te zien en dat ik de belangrijkste dingen, zoals Melcon (de ghanese HEMA, zoals Bash vertelde tijdens de rondleiding.. die hebben ze hier dus ook), de markt, de souvenirmarkt en de bank kan vinden. Met mijn richtingsgevoel vind ik dat ik dat best snel doorheb gekregen, maar nu pas ben ik in mijn uppie, dus nog tijd zat om te verdwalen. Na de pittige fietstocht zijn we even wat gaan drinken bij Sparkles, vervolgens werden we uitgenodigd om een bruiloft bij te wonen (dat schijnt hier volkomen normaal te zijn, dat vreemden worden uitgenodigd). Wij vonden het natuurlijk geweldig om mee te maken. Wij liepen enthousiast naar binnen en daar stonden we dan tussen alle Ghanezen, die netjes en opgedoft eruit zagen vergeleken met onze ‘pyjamabroeken’, haar zo comfortabel mogelijk en onze slippertjes. De muziek stond net zo hard als een discotheek, mannen hadden van die romeinse jurken aan en een groep mannen kwamen juichend en djembé spelend de zaal binnen. Erg leuk om te zien, ook al kwam het erg chaotisch en niet georganiseerd over…

Na onze fietstocht heb ik even kunnen bijkomen op de bank, voelde me nog steeds niet kiplekker namelijk. Vier uur kwam Bash dan eindelijk en bracht mij en Hendrik naar onze gastgezinnen toe. Ik zit gelukkig maar vijf minuutjes van het kantoor af, aangezien ik vertelde over mijn richtingsgevoel en hij liever niet wilde dat ik zou verdwalen in Tamale:P. Toen ik uitstapte kwamen er weer een stuk of 7 kindjes op me afgerend. De taxichauffeur wilde mijn koffers uit de kofferbak pakken, maar was te laat. De kindertjes tilden mijn twintigkilowegende koffers op en plaatsten deze op hun hoofd (mensen we hebben het over kinderen van 5 jaar (hooguit 6) en ik maar roepen, watch out it can be heavy!.. haha;p). Vervolgens ontmoette ik mijn gastmoeder, een erg aardige dikke vrouw. Ik kreeg snel even een rondleiding van Bash en toen ging hij ervandoor op weg naar Hendrik’s compound. Mijn gastmoeder heet Sweeba. Ze woont samen met haar twee zussen. Er lopen hier zat kindjes rond. Twee meiden dat zijn de kinderen van de broer van de gastvader. Verder lopen er hier nog drie kleine jongetjes rond. Eindelijk mijn zin gekregen met wat kleine broertjes. JEEEJ Ik heb een slechte bollywood film zitten meekijken met het gezin en daarna kreeg ik mijn eten. Ei (inmiddels is het wel te eten, vooral een gebakken ei) met noedels. De porties zijn hier erg groot, heb de helft laten staan en kunnen weggeven. Ben hier niet zo’n grote eter merk ik met de warmte, maar het smaakte erg lekker. Vervolgens heb ik lekker met mijn jongste broertje zitten spelen. Iris een andere vrijwilliger zit ook in dit gezin, maar heeft ook een eigen kamer. Best fijn dat je niet helemaal alleen in het gezin zit. Ik ga maar weer slapen, morgen een beetje meer socializen met mijn familie hoop ik en naar de Ghanese voetbalwedstrijd!

Inmiddels is het zondagochtend 1 september. Ik heb heerlijk geslapen, al moet ik zeggen dat het in slaap komen wat lastiger ging aangezien het nogal levendig is in huis en de kinderen volgens mij net zo laat naar bed gaan als de moeders. (ik lig om half 9 op bed en die kinderen zijn 11 uur nog in de weer haha omgekeerde wereld hier..) Eenmaal wakker even alles in me opgenomen, even douchen en mijn ontbijt werd gebracht. Door Fadilla (één van de twee meisjes die hier zonder ouders woont) erg aardig meisje, maar dat kind wordt echt als slaaf gebruikt erg zielig.. dus misschien leuk om haar met der zusje mee te nemen naar het zwembad ofzo. Het leek me nou niet echt gezellig om koos vriendloos te gaan zitten ontbijten, dus ik ben op de bank in de woonkamer geploft en heb daar mijn brood met thee op en al gauw kwamen mijn broertjes in dezelfde ruimte zitten en spelen. De vader noem ik nog niet of weinig, aangezien ik hem nog niet ontmoet heb. Iris de andere vrijwilliger hier in het gastgezin vertelde dat zij hem ook pas een keer gezien heeft, dus die zal wel flink aan het scharrelen zijn bij andere vrouwen (heel gebruikelijk hier)… Mijn gastmoeder en haar twee zussen hebben zich opgedoft, want het was weer tijd voor een bruiloft. De kinderen, Iris en ik zijn achter gebleven. De tijd alleen heb ik gebruikt om mijn koffers eindelijk uit te pakken. Als ik nu 1 ding moet noemen waar ik een schijt hekel aan heb gekregen is het niet weten waar mijn spullen zijn en het leven uit een koffer… Dus alle kleren heb ik op het andere deel van het bed gelegd en alle andere zooi op mijn tafel. Toen werd het tijd om de foto’s en de kaarten op mijn muur te plakken. Wat een rot karwei zeg! Haha. De punaises werkten niet, want het is een harde muur.. (verlang nu al naar mijn klei of strontmuurtje.. haha) en het plakband plakte maar half, dus ben benieuwd voor hoelang het blijft hangen. Maar in ieder geval heb er veel tijd en liefde in gestoken om jullie op mijn wandje in Ghana te hebben. Beetje van thuis in Ghana =D! Ik ga nu maar eens kijken hoe het in de rest van het huis gaat.

Na het ‘inrichten’ van mijn kamer heb ik gewassen haha, wat een kut werk zeg! Alles op het handje, gelukkig had ik nog niet zo veel! Na het wassen, time to chill! We zouden naar een voetbalwedstrijd, maar toen we onderweg waren naar het stadion bleek de wedstrijd vrijdag te zijn geweest. Helaas.. geen voetbal voor mij in plaats daarvan maar een drankje gedaan bij Sparkles. Één van de Djembéleraren was er en kwam erbij zitten. We (de vrijwilligers) hebben veel zitten lullen over de verschillen tussen onze culturen. Onderwerpen als de traditionele Nederlandse bruiloft, het hebben van meerdere vrouwen (wat wij bizar vinden), homo’s in Nederland en de gayparade. Erg grappig om te zien dat hij verbaasd was dat wij niet leuk zouden vinden als onze vriend meerdere vrouwen had… dat vond hij erg raar en snapte hij niet. Zo vertelden we elkaar erg veel en het is leuk om aan te horen, maar echt begrijpen of ermee eens zijn dat doe je niet haha.
’s Avonds weer terug naar het gastgezin en lekker Fufu gegeten, dit keer een pittig sausje. Volgens mij kwamen de vlammen mijn neus uit en is heel mijn slokdarm weggebrand.. en ondertussen maar beleefd knikken dat het erg lekker is haha. Ook een erg leuk gesprek gehad met mijn gastmoeder. Ze vroeg naar mijn thuissituatie. Dus ik wait I have some photo’s.. I’ll show you! Erg leuk vond ze het om te zien wie mijn ouders waren, mijn zussen, vrienden, collega’s en Browny. Ze snappen hier niet dat je een dier kan hebben voor de gezelligheid, maar toen ik het had uitgelegd snapten ze het en vonden ze het erg jammer dat hij overleden was.. Ze wisten alleen niet wat voor dier het was haha.
Owja, Paul als je deze kant op komt, be prepared ik heb gezegd dat ik je zou voorstellen.. mag jij de pittige fufu eens proberen haha. Toen was het alweer bedtijd.. Morgen (maandag 2 september) mijn eerste dag op het schooltje. I’m excited!=D

XXX Liefs,

Angela