Awkwaaba in Ghana

Hier is die dan mijn allereerste blog vanuit Ghana. Even een terugblik op de dag van vertrek… Om 11 uur ’s ochtends verzamelden Tessa, Maurice, Imke, Lisanne, Bianca en Claudia zich bij ons thuis. Vervolgens kon de rit naar Schiphol beginnen. De twee volle koffers (dik onder de 46 kilo btw) hebben we ingeleverd en we hebben toen nog even staan praten. Vervolgens stond Michelle ook opeens voor me neus, haha leuke en lieve verrassing!! en toen kwam het zwaarste… afscheid nemen, maar ik kreeg eerst nog een te gek cadeautje. Een boekje waar familie, vriendinnen, classmates en collega’s leuke verhalen en herinneringen in geschreven hebben, zodat ik ten tijden van heimwee dit terug kan lezen en dit me weer kracht en energie geeft om door te gaan. Nou dat is gelukt hoor! Ik heb het nu al twee keer doorgelezen(nu ik dit schrijf is dit mijn tweede dag) en heb zitten gieren en een paar traantjes weggeveegd. Erg leuk cadeautje, thanks allemaal<3!! Vervolgens iedereen een dikke knuffel gegeven en toen werd het echt tijd om door de douane te gaan… Ik natuurlijk als stresskip direct naar de gate toe, want ik zou het maar niet kunnen vinden of er te laat zijn, blijkt er een gate verandering te zijn. Nou ja dat is gelukkig goed gegaan=D, want ik ben gaan boarden en zat in het vliegtuig naast twee aardige Ghanezen, waar ik veel mee heb zitten kletsen.
Tijdens de vliegreis heb ik dus vooral zitten kletsen en wat tv gekeken. Ik bleef trouwens ook eten krijgen in het vliegtuig, dus vaders de heerlijke voorgesneden meloen heb ik niet genuttigd tijdens mijn reis, maar het smaakt nu ook nog dus:P. Vijf voor 8 Ghanese tijd (vijf voor 10 Nederlandse tijd) stond ik dan op Ghanese bodem. Daar heb ik al gauw afscheid genomen van Cofé ( de Ghanees die naast me zat), mijn inentingen werden gecontroleerd en vervolgens nog een paspoortcheck. Nu de bagage nog.. Er stond een Brit op me te wachten, daar was ik mee in gesprek geraakt op Schiphol en die vertelde dat dat erg chaotisch verliep op het Ghanese vliegveld, dus hij zou me wel helpen (Ik dacht CHILLL).. Eenmaal de bagage van de band gesleurd kon ik op zoek naar het bordje van Vrijwillig Wereldwijd. Ook dat is gelukt, ik werd opgehaald door het stel Toontje en Malkon. Ik was de eerste vrijwilliger en er zouden nog drie andere vrijwilligers op dezelfde vlucht zitten. We zijn nu met zijn vieren, twee vriendinnen Eveliene (meisje van 24 jaar), Jeanine (meisje van 23 jaar) en Hendrik ( een jongen van 24 jaar) en ik (het guppie van de groep). We zijn naar het guesthouse gebracht in Accra en ik reed met Toontje mee.. Toontje had echter geen zin in de drukte op de weg, dus nam de binnenwegen. Ik kan je vertellen het was een bumpy ride! Het leek wel een Jeepsafari.. wat een ‘wegen’!
Het Guesthouse ziet er goed uit.. dikke luxe vergeleken met wat komen gaat heb ik het idee. ’s Avonds zijn we met de vrijwilligers en Toontje op stap gegaan in Accra. Een soort kroeg dat The Republic heet, daar hebben we de avond doorgebracht. Het is erg wennen, je valt echt op als blanke.. je word overal nagekeken, nageroepen en nagefloten. Ook werden we op een gegeven moment echt gek van de Ghanese mannen in de kroeg. Naarmate er meer stoelen vrij kwamen, schoven er steeds meer Ghanezen aan bij onze tafel. Erg gezellig, maar de Ghanese mannen kunnen de gezelligheid verkeerd opvatten en denken dat je bij bedoelingen hebt.. en dat wil ik niet haha. Rond een uur of drie uur ’s nachts gingen we terug naar het guesthouse. Echt goed geslapen heb ik niet, maar ik ben niet geterroriseerd door muggen dus ik heb niks te klagen gehad.
Dag 2 begon met een lekker ontbijt dat toontje geregeld had. Wit brood met beleg Nederlands beleg naar keuze zoals appelstroop, pindakaas, pasta en jam. Lekkere watermeloen erbij uit eigen tuin, kortom prima ontbijtje gehad! Vervolgens heeft Malkon ons weggebracht naar het strand ‘la baki’. Hier hebben we even heerlijk kunnen relaxen en kunnen bijkomen. Je maakt zoveel mee in zo’n korte tijd dat het lijkt alsof ik hier al weken ben, terwijl het pas dag 2 is. Na het strand heb ik mijn koffer heringepakt en tot mijn verbazing vond ik toen nog een aantal kaarten, van Paps & Mams, Claudia en Bianca. Erg leuk om te lezen! Overigens is de eerste stroomstoring een feit… koffer voor een groot deel ingepakt, maar toen werd het toch echt te donker, dus dat moet maar wachten tot er weer licht is. In die tijd zijn we gaan spelen met vier Ghanese jongetjes. We hebben ze ballonnen gegeven en hoe blij ze ermee waren.. Onbeschrijfelijk gewoon. Vervolgens op de ballon een leuk gezichtje getekend en de ballonnen die werden niet meer losgelaten door de kindertjes. Al gauw kwamen ze bij je zitten en knuffelen.. ZOOO LIEEEF! Erna werden mijn voetbalskills uitgetest haha. We hebben lekker gevoetbald met die kinderen, zo leuk om te zien dat met een klein beetje aandacht, een ballon of een knuffel de kinderen zo blij worden. Na het spelen was er nog steeds geen elektriciteit, toch werd het tijd om wat te gaan doen, dus zijn we even naar de supermarkt gelopen om wat noodrantsoenen aan te schaffen voor de busrit naar Tamale. Daarna zijn we gaan eten bij het restaurant Caboo dat tegenover het guesthouse ligt. Heerlijk gegeten, maar we waren toch wel erg gebroken van de dag, de nieuwe indrukken en de hitte, dus eenmaal teruggekomen in het appartement snel de koffer verder ingepakt (elektriciteit deed het gelukkig weer) en toen mijn bedje ingekropen… Morgen gaat de wekker 5 uur, want om 7 uur moeten we verzamelen voor de bus. Wish me luck haha!
Hoe is het daar? Nog nieuws.. roddels? Weinig internet hier, dus ben aardig aan het afkicken van mijn telefoon. Dus jullie moeten me wel beetje op de hoogte houden hoe het leven daar is haha!

Ik mis jullie,

Veel liefs,

Angela