Home Sweet Home
Door: Angela Kranendonk
Blijf op de hoogte en volg Angela
04 Februari 2014 | Ghana, Tamale
Twee weken later…
Inmiddels zijn we alweer meer dan twee weken verder en is er naar mijn beleving ontzettend veel gebeurd, maar ook weer niet doordat het allemaal weer zo gewoon en normaal aanvoelt. Het voelt net of ik niet weg ben geweest, terwijl het toch echt 148 dagen waren dat ik ver weg op een ander continent genaamd Afrika leefde in het land Ghana en ik me toch behoorlijk ingeburgerd voelde… Het gevoel van ‘echt’ wennen, Nederland niet meer herkennen en grote veranderingen zijn uit gebleven, want direct op Schiphol voelde het alweer zo vertrouwd toen ik mijn Papa, Mama, zussen, vriendinnen en de ouders van Paul weer in de armen kon sluiten. En tsjaa daar sta je dan, I am back again! Na een pittige reis, waarin ik geen oog dicht heb kunnen doen heb ik na het kort bijpraten en het ge-ohhhh en ge-ahhhh bij het zien van mijn nieuwe thuis (woonkamer was volledig verbouwd tijdens mijn afwezigheid) een lange douche genomen en toch nog even een dutje gedaan, voordat mijn welkom terug feestje zou beginnen. Tsjaa, je zou denken dat ik in die vijf maanden genoeg verhalen heb en die heb ik natuurlijk ook wel, maar ik zou niet weten waar ik moet beginnen, waar ik de tijd vandaan moet halen om alles te vertellen en alle 2000 foto’s kan laten zien en daarnaast weten mijn trouwe bloglezers ook al echt heel veel… De verhalen die komen vast wel met de tijd, maar op de dag van mijn terugkomst was het vooral fijn iedereen weer te zien en een beetje bij te kletsen, want hoewel alles hetzelfde lijkt, was er genoeggesprekstof over het wel en wee in NL en Hendrik Ido Ambacht. Ook erg leuk om te merken dat iedereen een eng vermagerde en stinkende Angela terug hadden verwacht, want de overlevingspakketten zijn nog steeds in gebruik net als de vele douchespullen, haha! Thanks voor alle presents, super lief!:)
De dagen erna volgden er meerdere bezoekjes aan de dokter, het havenziekenhuis, mijn oude vertrouwde Hema (vakantieverlof was na vijf maanden toch wel redelijk op) en hopisch regelen regelen regelen voor school, afhandelen van stagedingetjes en het acclimatiseren. Na een lange tijd werd het voor mij dus tijd mijn huisarts te bezoeken en eens gezellig bij te kletsen (na veel aandringen van moeders, die de grootste nachtmerries heeft dat ik wat ernstigs bij me draag). Dus daar kwam ik dan met mijn lijstje, zodat hij weer up to date zou zijn. 1. 2x Malaria 2. Zonnesteek 3. Kinkhoest 4. Twee ontstoken muggenbulten… Ja ik voldeed niet aan de eis om het consult binnen tien minuten te houden… Ik verliet de dokter dan ook met een deja vu moment Nindoo, dit keer was hij het niet met een gapend gat in zijn beentje, maar ik met een gapend gat (wel wat kleiner) in mijn arm. Het resultaat/ mijn souvenir van 5 maanden Ghana. Owja en een verwijsbrief naar het havenziekenhuis om het toch maar eventjes allemaal te laten checken.. En wat bleek daar?!
Geen malaria!!!, blijkbaar komt er in Ghana als uitslag Malaria als je voldoet aan alle symptomen terwijl het geen malaria is en heeft het slikken van de medicatie, mijn panische gedrag met het gebruik van bedekkende kleding en deet en het niet slapen zonder een klamboe toch gewerkt! Wat het dan wel is geweest? Geen idee, waarschijnlijk een virus/bacterie in combinatie met slechte hygiene, aparte voeding en ander klimaat. Achja, ik word de komende drie jaar niet geterrord door malaria =D! Verder was er dus wel een kleine infectie in mijn bloed gevonden, wat kan duiden op kinkhoest, maar ook dat was niet zeker en moest vanzelf over gaan… Zo dat was mijn dagje ziekenhuis!
En dan nog het acclimatiseren… allereerst het weer. Wat een verschrikking, ik ben nog nooit zo’n koukleum geweest, overal waar ik ga neem ik in plaats van mijn telefoon, agenda en portemonnee mijn huissokken, sjaal en plaid mee. Wat een koud!!! Op dat vlak zou ik direct weer terug het vliegtuig instappen richting Ghana, maarja… Een ander groot irritatiepunt, maar ik nu vooral mee kamp is ons haastige stressende plancultuurtje. Pff, ben dat helemaal zat. Een man die bij de dokter loopt te klagen dat hij tien minuten moet wachten en bevestiging zoekt bij mij.. WTF?! Hij moest eens weten.. of die vele klanten bij de Hema die allemaal even snel snel snel wat willen doen en helemaal puffen en kreunen als het ook maar tien seconden langer duurt dan ze hadden verwacht. Heel irritant!!! Ook heb ik het idee dat ik 24/7 bezig ben, overal heen moet en ontzettend BUSY BUSY BUSY ben. Voor Nederlandse begrippen weet ik dat het reuze meevalt, maar de afgelopen 5 maanden was mijn enige planning of zorg die ik had het schooltje waar ik stage liep en waar ik die avond eens zou gaan eten… Best een onbezorgd leventje dus! Op dat vlak moet ik echt wennen net als mijn telefoon die non stop af gaat en ik niet een weet waar ik de tijd vandaan moet halen om het allemaal te lezen laat staan te beantwoorden. Het echte stressleventje zal wel weer gaan beginnen als het schoolleven weer gaat beginnen. Nog een weekje…
Toch ben ik wel blij hoor dat ik weer terug ben in NL, bij mijn Paps en Mams weer in huis, heerlijke douche en bed, weer vriendinnenuitjes, zussenavondjes en lekker genieten met Paul! Maar het voelt nu al alsof Ghana een hele vage herinnering, droom of onwerkelijkheid is en dat vind ik zo raar, want het was gewoon mijn tijdelijke leven voor vijf maanden wat zoooo leuk en vertrouwd was, waarbij ik ontzettend veel mensen heb ontmoet die ik niet meer ga zien.. Maarja eerste reunie is gepland op 31 mei , dan kan ik dat gevoel en de vele herinneringen delen met de vrijwilligers tijdens de voetbalwedstrijd Nederland-Ghana van 31 mei, haha! Hup Ghana!!!
Na 41 blogs was dit dan echt mijn laatste blog…
Veel liefs,
Halfghanaian girl Angela
Inmiddels zijn we alweer meer dan twee weken verder en is er naar mijn beleving ontzettend veel gebeurd, maar ook weer niet doordat het allemaal weer zo gewoon en normaal aanvoelt. Het voelt net of ik niet weg ben geweest, terwijl het toch echt 148 dagen waren dat ik ver weg op een ander continent genaamd Afrika leefde in het land Ghana en ik me toch behoorlijk ingeburgerd voelde… Het gevoel van ‘echt’ wennen, Nederland niet meer herkennen en grote veranderingen zijn uit gebleven, want direct op Schiphol voelde het alweer zo vertrouwd toen ik mijn Papa, Mama, zussen, vriendinnen en de ouders van Paul weer in de armen kon sluiten. En tsjaa daar sta je dan, I am back again! Na een pittige reis, waarin ik geen oog dicht heb kunnen doen heb ik na het kort bijpraten en het ge-ohhhh en ge-ahhhh bij het zien van mijn nieuwe thuis (woonkamer was volledig verbouwd tijdens mijn afwezigheid) een lange douche genomen en toch nog even een dutje gedaan, voordat mijn welkom terug feestje zou beginnen. Tsjaa, je zou denken dat ik in die vijf maanden genoeg verhalen heb en die heb ik natuurlijk ook wel, maar ik zou niet weten waar ik moet beginnen, waar ik de tijd vandaan moet halen om alles te vertellen en alle 2000 foto’s kan laten zien en daarnaast weten mijn trouwe bloglezers ook al echt heel veel… De verhalen die komen vast wel met de tijd, maar op de dag van mijn terugkomst was het vooral fijn iedereen weer te zien en een beetje bij te kletsen, want hoewel alles hetzelfde lijkt, was er genoeggesprekstof over het wel en wee in NL en Hendrik Ido Ambacht. Ook erg leuk om te merken dat iedereen een eng vermagerde en stinkende Angela terug hadden verwacht, want de overlevingspakketten zijn nog steeds in gebruik net als de vele douchespullen, haha! Thanks voor alle presents, super lief!:)
De dagen erna volgden er meerdere bezoekjes aan de dokter, het havenziekenhuis, mijn oude vertrouwde Hema (vakantieverlof was na vijf maanden toch wel redelijk op) en hopisch regelen regelen regelen voor school, afhandelen van stagedingetjes en het acclimatiseren. Na een lange tijd werd het voor mij dus tijd mijn huisarts te bezoeken en eens gezellig bij te kletsen (na veel aandringen van moeders, die de grootste nachtmerries heeft dat ik wat ernstigs bij me draag). Dus daar kwam ik dan met mijn lijstje, zodat hij weer up to date zou zijn. 1. 2x Malaria 2. Zonnesteek 3. Kinkhoest 4. Twee ontstoken muggenbulten… Ja ik voldeed niet aan de eis om het consult binnen tien minuten te houden… Ik verliet de dokter dan ook met een deja vu moment Nindoo, dit keer was hij het niet met een gapend gat in zijn beentje, maar ik met een gapend gat (wel wat kleiner) in mijn arm. Het resultaat/ mijn souvenir van 5 maanden Ghana. Owja en een verwijsbrief naar het havenziekenhuis om het toch maar eventjes allemaal te laten checken.. En wat bleek daar?!
Geen malaria!!!, blijkbaar komt er in Ghana als uitslag Malaria als je voldoet aan alle symptomen terwijl het geen malaria is en heeft het slikken van de medicatie, mijn panische gedrag met het gebruik van bedekkende kleding en deet en het niet slapen zonder een klamboe toch gewerkt! Wat het dan wel is geweest? Geen idee, waarschijnlijk een virus/bacterie in combinatie met slechte hygiene, aparte voeding en ander klimaat. Achja, ik word de komende drie jaar niet geterrord door malaria =D! Verder was er dus wel een kleine infectie in mijn bloed gevonden, wat kan duiden op kinkhoest, maar ook dat was niet zeker en moest vanzelf over gaan… Zo dat was mijn dagje ziekenhuis!
En dan nog het acclimatiseren… allereerst het weer. Wat een verschrikking, ik ben nog nooit zo’n koukleum geweest, overal waar ik ga neem ik in plaats van mijn telefoon, agenda en portemonnee mijn huissokken, sjaal en plaid mee. Wat een koud!!! Op dat vlak zou ik direct weer terug het vliegtuig instappen richting Ghana, maarja… Een ander groot irritatiepunt, maar ik nu vooral mee kamp is ons haastige stressende plancultuurtje. Pff, ben dat helemaal zat. Een man die bij de dokter loopt te klagen dat hij tien minuten moet wachten en bevestiging zoekt bij mij.. WTF?! Hij moest eens weten.. of die vele klanten bij de Hema die allemaal even snel snel snel wat willen doen en helemaal puffen en kreunen als het ook maar tien seconden langer duurt dan ze hadden verwacht. Heel irritant!!! Ook heb ik het idee dat ik 24/7 bezig ben, overal heen moet en ontzettend BUSY BUSY BUSY ben. Voor Nederlandse begrippen weet ik dat het reuze meevalt, maar de afgelopen 5 maanden was mijn enige planning of zorg die ik had het schooltje waar ik stage liep en waar ik die avond eens zou gaan eten… Best een onbezorgd leventje dus! Op dat vlak moet ik echt wennen net als mijn telefoon die non stop af gaat en ik niet een weet waar ik de tijd vandaan moet halen om het allemaal te lezen laat staan te beantwoorden. Het echte stressleventje zal wel weer gaan beginnen als het schoolleven weer gaat beginnen. Nog een weekje…
Toch ben ik wel blij hoor dat ik weer terug ben in NL, bij mijn Paps en Mams weer in huis, heerlijke douche en bed, weer vriendinnenuitjes, zussenavondjes en lekker genieten met Paul! Maar het voelt nu al alsof Ghana een hele vage herinnering, droom of onwerkelijkheid is en dat vind ik zo raar, want het was gewoon mijn tijdelijke leven voor vijf maanden wat zoooo leuk en vertrouwd was, waarbij ik ontzettend veel mensen heb ontmoet die ik niet meer ga zien.. Maarja eerste reunie is gepland op 31 mei , dan kan ik dat gevoel en de vele herinneringen delen met de vrijwilligers tijdens de voetbalwedstrijd Nederland-Ghana van 31 mei, haha! Hup Ghana!!!
Na 41 blogs was dit dan echt mijn laatste blog…
Veel liefs,
Halfghanaian girl Angela
-
04 Februari 2014 - 23:27
Mama:
Home sweet home, blij je weer thuis te hebben gezond en wel na de verschillende testen dus. Het is voor jou weer even wennen maar ook voor ons. De wasmand puilt weer uit, je kamer is alweer ontploft en de auto is constant weg maar dat alles mag de pret niet drukken want je bent weer veilig thuis en nu genieten we van de vele mooie foto's en verhalen. Xxx -
04 Februari 2014 - 23:36
Angela:
Super dat je het zo goed naar je zin hebt gehad maar toch ook wel weer heel gezellig dat je terug bent.
XXX
-
05 Februari 2014 - 03:17
Renate:
Hallo Angela, veel dingen zijn heel herkenbaar voor mij en de verhalen komen er met vlagen uit. Ook ik had rare ontstoken bulten op armen en benen waren geen muggen bulten maar meer bed mijten of wat ook, heeft lang geduurd voor ik er van af was, de jeuk was het ergste. Als ik bij een arts of ziekenhuis ben en ik hoor mensen klagen omdat ze tien minuten moeten wachten kan ik het niet laten om ze op onze luxe te wijzen en dat we niets te klagen hebben, daar geniet ik van maar dat deed ik altijd al kan ik niet laten en na Ghana al helemaal niet meer. Nog zes weken en dan ga ik naar China voor zes weken en als ik terug ben ga ik kijken wat ik in september ga doen. In Ghana ben ik twee maanden gesweest ik wil nu iets langer en aansluitend met Ruud, mijn man, twee of drie weken rondreizen weet alleen nog niet waar ik naar toe ga. Heb nu drie dingen op het oog en ga beslissen als ik terug ben uit China, je hoort het wel van mij. Hoe lang duurt jou opleiding nog...wat is het een gekke gewaarwording om weer terug te zijn in Nederland en dat alles zo snel weer gewoon is, is eigenlijk een desilusie vindt ik. Ga eind van de maand een weekje op stap met mijn vijf kleinkinderen, ga weer alleen want helaas moet Ruud werken, het zei zo. Angela alle goeds en groetjes en liefs van Renate
-
05 Februari 2014 - 07:58
Diede Van Rangelrooij:
Hee Angie!!
Heel mooi verhaal, fijn dat je al zo gewend bent!
Wel echt raar dat je geen malaria hebt gehad joh
Wel jammer dat je hier weg bent hoor
Heb wel al zin in de 31ste, Tot dan!
Kusje Diede -
05 Februari 2014 - 08:01
Claudia En Matthijs:
Zussie, ook wij zijn weer blij dat je weer gezond en wel thuis bent!!
De foto's en verhalen komen vanzelf wel... Geniet van het (haastige) leven nu je weer hier bent!! -
07 Februari 2014 - 10:52
Fienad@hotmail.com:
Hoy Angela.
Kijk dat je geen malaria hebt opgelopen vindt ik vrij normaal,als je met je blote reet in het veld zit en als een aap in de boom klimt kan dat ook niet ,al ooit een aap gezien met malaria?
Toch fijn dat je weer thuis bent .En wat je gezien en beleeft hebt neemt je niemand meer af en nu weer aan het werk en aan de studie .
groetjes van OPA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
